Piankę poliuretanową możemy podzielić na dwa rodzaje:

– PUR ( poliuretan / polyurethane )
– PIR ( poliizocyjanuran / polyizocyjanurate )

Jeśli chodzi o właściwości izolacyjne nie ma różnicy, między tymi piankami, skład chemiczny obydwu tych materiałów jest bardzo podobny czyli: izocyjanian i poliol oraz kilka dodatków – aktywatorów i stabilizatorów, jednak w piance PIR izocyjanianu jest dużo więcej niż w standardowych piankach PUR, dzięki czemu pianka ma lepsze właściwości ogniowe.

W przypadku PUR załamanie łańcuchów związku chemicznego na skutek ognia i wysokiej temperatury następuje przy 200 st C, dla PIR jest to 300 st C. Na PIR tworzy się specjalna zwęglona powłoka, która uniemożliwia dostęp ognia do głębszych warstw pianki przez co wydłuża czas jej ognioodporności.

Podczas pożaru płyta warstwowa PUR szybciej straci swoje parametry konstrukcyjne co spowoduje załamanie się płyty, płyta warstwowa PIR da nam dodatkowy czas na ewakuację, gdyż zwęglina cały czas będzie utrzymywać blachy w stałej odległości od siebie.